Kim jesteś? Dla niektórych to najprostsze z pytań. Dla Dennisa Ranaltera ma ono głębsze znaczenie. Jako narciarz zawsze wiedział, kim jest. Lecz jak wygląda jego tożsamość jako człowieka?
DESCENDANCE to opowieść o Dennisie, który wyrusza w podróż w poszukiwaniu samego siebie, od wspomnień z dzieciństwa spędzonego w Austrii po powrót do korzeni w Ghanie.
Wczesne lata
Dennis dorastał w Tyrolu i zaczął jeździć na nartach niedługo po tym, jak postawił pierwsze kroki. Dziecięce lata spędził na snowbladingu, jeździe na nartach i bigfootingu w lesie z najbliższymi przyjaciółmi – czyli, jak to określa, na „robieniu swojego”.
W górach zawsze czuł się jak w domu i od najmłodszych lat pracował na to, by jego umiejętności narciarskie mówiły same za siebie.
„Spędziłem tu cudowne dzieciństwo.
Dorastanie w silnym związku z
naturą kształtuje człowieka.”
Po prostu D-Ran
„Widzę sylwetkę i wiem, że to Dennis”
mówi złoty medalista X-Games Bobby Brown o wyjątkowym stylu swojego przyjaciela. Moc, precyzja, postęp.
Dennis może i jest spokojnym gościem z dala od stoku, ale na nim to symbol nieugiętości.
Zawsze zmotywowany, zawsze coraz lepszy. W górach to proste. D-Ran to właśnie on.
„Narciarstwo w wydaniu D-Rana to moc i precyzja, które razem składają się na niesamowity styl”.
JOSSI WELLS
Wąska dolina, wąskie horyzonty
De eerste keer dat Dennis zich ervan bewust werd dat zijn ras een probleem kon zijn voor bepaalde mensen was in zijn tienerjaren.
“Mensen die je aanstaren in het restaurant, een stomme opmerking van de man bij de skilift”, zijn maar twee voorbeelden van de vooroordelen waar hij steeds weer mee te maken krijgt.
“In het begin herken je het niet echt,” zegt hij, “maar dan kom je op een leeftijd dat het echt pijn begint te doen.”
“Het is moeilijk te begrijpen hoe hij zich voelde, want wij hebben nooit hoeven meemaken wat Dennis juist dagelijks overkwam.”
Inzicht krijgen
Als onderdeel van zijn reis opzoek naar zichzelf reisde Dennis naar Ghana om verbinding te zoeken met een tot dan toe mysterieus onderdeel van zijn afkomst.
De kans om zijn vader na jaren weer terug te zien, om zijn oma voor het eerst te ontmoeten en te meer te leren over zijn Ghanese roots heeft zijn visie op zijn eigen identiteit fundamenteel veranderd.
„Wcześniej byłem Austriakiem,
teraz jestem pół Austriakiem i pół
Ghańczykiem. Całkiem fajna sprawa”.
De toekomst tegemoet
“Wat me echt is bijgebleven,” zei Dennis na zijn terugkomst, “is het gevoel dat ik weet waar ik naartoe ga.”
Na zich jaren zorgen te hebben gemaakt over hoe erbij te horen, is hij tot krachtig inzicht gekomen over identiteit in het algemeen.
“Verberg jezelf niet omdat je ergens niet bij past of omdat je anders bent,” zegt hij, “want anders is juist goed.”